به گزارش خبرگزاری حوزه از شیراز، حجت الاسلام والمسلمین سید محی الدین طاهری شیرازی، شامگاه جمعه در جشنواره شعر آستانه خورشید که در حرم مطهر سیدعلاالدین حسین(ع) برگزار شد، با پرداختن به اینکه برخی از شعرا در نزد اهل بیت(ع) درخشیده اند اظهار کرد: از جمله شاعران برجسته تاریخ شیعه سفیان بن مصعب معروف به عبدی کوفی بود که در دوران امام صادق (ع ) شعر می سرود و مرحوم علامه امینی نزدیک به ۸۶ بیت از ایشان را در کتاب الغدیر آورده است.
وی افزود: امام صادق(ع) در مورد عبدی عبارتی دارد بدین مضمون که «اشعار عبدی را به فرزندان خود بیاموزید چون در راه دین خدا گفته شده». عبدی با اینکه در بین شعرای زمانه ی خود شهره بود اما بوسیله همین هنر این چنین مورد عنایات اهل بیت علیهم السلام واقع شده است. به مانند «دعبل» که شعرش را امام رضا(ع) کامل کرد.
تولیت آستان مقدس حضرت سید علاءالدین حسین(ع) عنوان کرد: مسیر شما شاعران آیینی همین است که به گونه ای شعر بسرائید که شعرتان مورد پسند امام زمانتان (عج) قرار گیرد و مسیر عبدی ها ادامه یابد و برای این منظور باید تامل کرد که چرا «عبدی» اینگونه می درخشد؟.
وی خاطرنشان کرد: عبدی با تمام شهرتی که داشت به مناسبت ارادت به اهل بیت علیهم السلام تصمیم گرفت به زیارت امام صادق(ع) نائل آید و به همراه همسرش با پول حاصل از فروش طلاهای او به سوی مدینه به راه افتاد. در میانه سفر همسر عبدی که از شیفتگان امام صادق(ع) بود بیمار می شود و ملک الموت به سراغ او می آید و عبدی تصمیم می گیرد همسر را در کاروانسرا بگذارد و به زیارت امام برود.
مسئول مدرسه علمیه محمودیه شیراز تصریح کرد: عبدی وقتی به خدمت امام صادق (ع) می رسد و امام حال همسرش را می پرسد، می گوید که از نزد همسرم آمدم که به عشق دیدار شما آمده اما اکنون در حال احتضار است. حضرت به عبدی می فرمایند به پیش همسرت برگرد که بسلامت در انتظار تو نشسته است. عبدی با سرعت به کاروانسرا برمی گردد و به درستی حرف امام پی می برد و همسر می گوید که ملک الموت را دیدم که می خواست جانم را بگیرد ولی آقایی با لباسی متمایل به رنگ سرخ وارد شد و تا وارد شد ملک الموت به ایشان سلام کرد و آقا به ملک الموت گفت برو و ملک الموت رفت و من به برکت عنایت امام صادق علیه السلام از مرگ نجات پیدا کردم.
وی یادآور شد: جایگاه عبدی نزد امام به اندازه ای بود که همسر امام صادق (ع) نقل می کند هر وقت عبدی وارد می شد حضرت تمام خانواده را جمع می کرد تا اشعار عبدی را بشنوند و زمانی که مرثیه می خواند شانه های امام از شدت گریه می لرزید و شیون زن و مرد بلند میشد.
حجت الاسلام والمسلمین طاهری در پایان با تقدیر از حضور شعرسرایان آیینی و همتی که در زمینه سرایش اشعار برای حضرت سید علاءالدین حسین(ع) بخرج داده اند گفت: رمز عاقبت بخیری داشتن ارادت به خاندان پیامبر(ص) است و اینکه می بینم شاعرانی که طنزپرداز هستند ولی به عشق حضرت سید علاءالدین حسین(ع) در اینجا به سرایش اشعار آیینی روی آورده اند نشان گر ارادت آنان به این آستان مبارک است.
نظر شما